rustykalny sos z pomidorów . najlepszy!

aromatyczny, emanujący świeżością, trochę niedbały sos pomidorowy. po raz pierwszy zrobiłam ten sos latem, podczas pobytu na włoskiej wyspie Elbie. być może za sprawą składników z południa – to był najlepszy sos pomidorowy, jaki zrobiłam kiedykolwiek. powtarzany potem wielokrotnie – zawsze z tym samym idealnym rezultatem. 
do makaronu, do pizzy, do pieczonych warzyw… a teraz do makaronu z dyni! oraz do wyjadania łyżką ze słoika. 😉 niezastąpiony! 

przygotowanie

skórkę pomidorów nacinam, następnie sparzam pomidory i obieram. obrane świeże pomidory – lub pomidory z puszki – kroję w grubą kostkę. jeśli używam te z puszki – zachowuję cały sos.  

dymki kroję w kostkę, szczypior od dymki i ten drugi siekam – drobno { ale bez przesady }, czosnek obieram.

bazylię kroję na mniejsze kawałki, a listki rozmarynu siekam drobniutko. 

na patelni rozgrzewam oliwę. dodaję pokrojone cebulki, przesmażam, dokładam szczypior i podsmażam dłuższą chwilę. kawałki robią się szkliste, a na szczypiorkach pojawiają się tu i ówdzie smakowite brązowe przyrumienienia. dodaję czosnek przeciśnięty przez praskę i przesmażam krótko.

na patelnię wrzucam pomidory { jeśli używam z puszki dodaję też cały sos }, 2/3 listków bazylii i cały rozmaryn. chwilę smażę na mocnym ogniu, potem zmniejszam ogień, doprawiam solą i pieprzem i duszę wszystko jeszcze 10 -15 minut. 

przekładam sos do miski, posypuję po wierzchu pozostałą częścią bazylii. jeśli chcecie używać ser – posypcie najpierw serem, a potem pozostałą bazylią.
można też sos wymieszać z pozostałą bazylią, przełożyć do słoika i przechować w lodówce – na zimno jest równie pyszny, przypomina aromatyczną salsę o śródziemnomorskim charakterze.

smacznego, cudownych chwil!

PS.
jeśli zainteresował Was wstęp i macie ochotę poznać więcej smaków z włoskiej wyspy – zapraszam do poczytania zapisków podróżnych . travel notes . Elba